Ojciec Leon Maria Begin – patronem Parafialnego Zespołu Caritas w archidiecezji warszawskiej
16 listopada 2008 roku, dyrektor CARITAS A.W. nadał Parafialnemu Zespołowi Caritas (PZC), przy parafii św. Wojciecha w Warszawie na Woli imię Ojca Leona Marii Begin – Redemptorysty. Ojciec Leon był pierwszym dyrektorem CARITAS na Woli w okresie międzywojennym.
Uroczystość rozpoczęła się Mszą św., której przewodniczył z-ca dyrektora Caritas AW, ks. Marek Michalczyk w koncelebrze z ks. Pawłem Powierza, wikariuszem parafii św. Wojciecha i ojcem Redemptorystą z parafii przy ul. Karolkowej, gdzie przez wiele lat żył i działał O.L.M. Begin. Prałat Wojciech Łagowski niezwykle serdecznie przywitał wszystkich przybyłych na Eucharystię, podkreślając potrzebę posługi Caritas w parafii i intencję Mszy św. za wszystkich objętych pomocą przez PZC i wolontariuszy. W homilii ks. Paweł Powierza, nawiązując do przypowieści o talentach, przedstawił sylwetkę Ojca Begina, tego który nie zakopał, lecz pomnożył najwspanialszy talent miłości bliźniego.
Po homilii ks. Marek Michalczyk odczytał Akt nadania Parafialnemu Zespołowi Caritas imienia Ojca Leona Marii Begin i wręczył go przewodniczącemu Zespołu p. Stanisławowi Kicmanowi, prosząc uprzednio wszystkich wolontariuszy o zbliżenie się do ołtarza.
W imieniu Redemptorystów, p. Stanisław Kicman wraz z przedstawicielem rodzin korzystających z pomocy złożyli podziękowanie i kwiaty na ręce proboszcza i dyrektoa Caritas za dar Kościołowi w osobie Ojca Leona Begina.
Po Mszy św. odbyła się agapa, w której uczestniczyli zaproszeni goście z sąsiednich parafii, podopieczni i wolontariusze.
Dyrektor zapoznał się z warunkami pracy PZC, sposobem prowadzenia dokumentacji i systemem świadczenia pomocy potrzebującym. Ponadto omówiono warunki współpracy między Dyrekcją CARITAS AW, a PZC.
Przy tej okazji warto przypomnieć, chociaż pokrótce postać o. Leona Marii Begin. Był drobny, niskiego wzrostu, posiadał dar zjednywania sobie ludzi, od pierwszego wejrzenia, od pierwszego zamienionego słowa. Prawdziwy ojciec wolskiej biedoty, wyrozumiały, obrońca świętości małżeństwa, ratujący każdego, kto się doń zwrócił. Przybył z Francji na prośbę ojca Bernarda Łubieńskiego w roku 1904 do Maksymówki, a następnie do Mościsk koło Przemyśla, gdzie jako lektor filozofii w nowo założonym studentacie, przeżył trudne lata pierwszej wojny światowej. W 1928 roku przysłano ojca Leona do Warszawy, powierzając mu pracę duszpasterską w szpitalu na Czystem, a następnie prowadzenie konferencji św. Wincentego a Paulo, przy kościele ojców Redemptorystów na Karolkowej.
Wtedy to po raz pierwszy zetknął się z pracą społeczną. Po roku założył stowarzyszenie Pań Miłosierdzia, które wkrótce przerodziło się w oddział Caritasu. Z niezwykłą zaradnością i energią przystąpił do realizowania powierzonego mu dzieła. Wynajął małą opuszczoną fabryczkę na Karolkowej urządzając tam swoje biuro, kuchnię, bibliotekę i teatr amatorski. Owo biuro na Karolkowej stało się w krótkim czasie niejako centralą dzieł dokonywanych w zakresie miłosierdzia. Tam rejestrowano rodziny bezrobotne, przyjmowano prośby, wydawano ponad 300 obiadów dziennie. Z niespożytą energią o. Leon łączył ślubem kościelnym konkubinatów. Pociągało to spore koszty, gdyż byli to ludzie w znacznej części biedni, których biuro zaopatrywało w ubranie, obrączki, załatwiało formalności, metryki itp.
Mówiąc o działalności ojca Leona, nie można pominąć opieki nad dziewczętami moralnie zaniedbanymi i chorymi wenerycznie. Po wyjściu ze szpitala umieszczał je u sióstr Pasterek w Piasecznie, szukał im pracy. Ojciec Leon uniknął męczeńskiej śmierci, jaka spotkała Redemptorystów na Karolkowej, w pierwszych dniach Powstania Warszawskiego, ponieważ skorzystał za radą swych przełożonych, jako Francuz z prawa repatriacji. We Francji pomagał polskim emigrantom, także wszystkim wywiezionym na przymusowe roboty i do obozów pracy wzdłuż linii Maginota. Ubiegał się dla nich o pomoc Czerwonego Krzyża. Przekraczał kilkakrotnie linię demarkacyjną, nie omijając żadnego skupiska polskiego.
Był w sercu Polakiem. Wszędzie witano go z radością, jako polskiego kapelana. W Chaumont zetknął się z obozem, w którym przebywało 3500 Polaków. Pozwolono mu tam pozostać. Zamieszkał więc na terenie obozu do końca wojny. Otrzymał srebrny Krzyż Zasługi za ofiarną pracę wśród Polaków. W 1945 roku zgłosił się do Ambasady Polskiej z prośbą o wizę. Powrócił na Karolkową. Odszedł po wieczystą zapłatę 4 lutego 1961 roku, przeżywszy 82 lata. Tysiące wdzięcznych ludzi odprowadziło Go na cmentarz wolski, gdzie spoczął obok swoich współbraci Redemptorystów.
Rekolekcje, dni skupienia
Propozycje tematyczne
I. Chrześcijanin i jego wiara
1/ Czym jest wiara
2/ Wiara – ciągłość życia Boga w naszych sercach
3/ Maryja nauczycielką naszej wiary
4/ Święci drogowskazami w naszej wierze
5/ Dzielmy się doświadczeniem naszej wiary
II Tajemnica Wieczernika
1/ Różne wydania Wieczernika
2/ Wieczernik Wielkiego Czwartku
3/ Wieczernik dnia Paschy i dnia Wniebowstąpienia
4/ Wieczernik Pięćdziesiątnicy
5/ Wspólnota Matka i czym Ona promieniuje.
III Ożywiać wiarę, rozpalać miłość, jednoczyć
Wysiłki/ w duchu św. Wincentego Pallottiego/
1/ Być uczniem Chrystusa
2/ Aktualność wizji Zjednoczenia Apostolstwa Katolickiego spisana w Camaldoli
3/ Ożywiać wiarę- Maryja nauczycielką naszej wiary
4/ Rozpalać miłość
5/ Jednoczyć wysiłki- narzędzia ZAK – aktualność dla Caritas
IV Być apostołem każdego dnia
1/ Czym jest apostolstwo
2/ Od grzech Adama i Ewy do usprawiedliwienia/Rdz 1, Rz 5/
3/ Chrystus powołuje każdego z nas do współpracy / Łk 10 /
4/ Nieść miłość Chrystusa w Caritas i nie ulec rutynie
Szlakiem martyrologii Woli i caritasowskiej działalności Ojca Leona Marii Begin
Zespół Caritas im. Ojca Leona Marii Begin przy Parafii p.w. św. Wojciecha w Warszawie na Woli zachęca zespoły parafialne z terenu Archidiecezji Warszawskiej do zorganizowania w swojej parafii wycieczki szlakiem martyrologii Woli/Cmentarz Powstańców Warszawskich, Pomnik Polegli Niepokonani, Reduta gen. Józefa Sowińskiego, Kościół św. Wojciech – podczas Powstania Warszawskiego obóz przejściowy i miejsce masowych egzekucji, kościół św. Klemensa na Karolkowej – miejsce życia i działalności charytatywnej
Ojca Leona Marii Begin – jałmużnika i duszpasterza najuboższych na Woli w okresie międzywojennym i po wojnie.
Istnieje możliwość poprowadzenia tym szlakiem również grup Caritas z innych diecezji.
Oprowadzi przewodniczący zespołu parafialnego przy parafii św. Wojciecha
Stanisław Kicman, świadek wielu wydarzeń.
Kontakt – tel. 022 6321821, 0601394674 lub przez Caritas AW.