Lizbona, 14-18.3.2017

Pierwszy zjazd odbył się po kilku miesiącach przygotowań, w marcu 2017, w Lizbonie. Zorganizował je partner wiodący projektu, Centralny Szpital Psychiatryczny w Lizbonie. Spotkanie nie miało charakteru mini-seminarium, lecz urosło do rozmiarów sporej konferencji, do czego walnie przyczyniła się federacja SMES Europa mająca liczne kontakty w organizacjach pomocowych na całym kontynencie. Wystąpienia prelegentów, dyskusje panelowe i praca w warsztatach krążyły wokół tematów godności człowieka bezdomnego, zapewnienia mu godnych warunków życia, dania możliwości praktycznej realizacji formalnie przyznanych praw. Sporo  uwagi poświęcono nabrzmiałemu na zachodzie Europy problemowi migracyjnemu. To niezalegalizowani migranci właśnie są w sferze bezdomności największym wyzwaniem dla zachodnich służb socjalnych i głoszonych oficjalnie wartości. Z ciekawymi prezentacjami wystąpili między innymi przedstawiciele organizacji St. Mungo’s z Londynu, Medecins Sans Frontier. Wśród prelegentów znalazło się kilka prominentnych osobistości zaangażowanych w politykę społeczną i lokalną w Lizbonie, a także przedstawiciele federacji FEANTSA i EAPN.


Sesje konferencyjne przeplatane były wizytami studyjnymi.

 

Problem bezdomności jest traktowany w Portugalii, a w szczególności w Lizbonie bardzo poważnie. Podjęto istotne działania mające na celu usprawnienie mechanizmów pomocowych, z których najbardziej spektakularnym jest NPISA – zintegrowany system pomocy, charakteryzujący się tym, że funkcjonariusze wszystkich etapów i wszystkich rodzajów pomocy zgromadzeni są w jednym miejscu i obsługują osobę bezdomną kompleksowo.
W Lizbonie realizuje się z rozmachem program Housing First, których grupą docelową są przede wszystkim osoby bezdomne z obciążeniami psychicznymi. Na zdjęciu poniżej wizyta studyjna w takim mieszkaniu. Wsparcie poszczególnych mieszkańców odbywa się na zasadach case-management przy maksymalnym wykorzystaniu powszechnie dostępnych służb i usług.

Na zdjęciu poniżej niekonwencjonalna forma pracy z osobami obciążonymi psychiatrycznie w Centralnym Szpitalu Psychiatrycznym w Lizbonie, na terenie którego odbywała się konferencja, co tydzień zbiera się tutaj w kręgu  animowana przez miejscowego psychiatrę, p. Antonio Bento, grupa osób z problemem psychiatrycznym. Każdy może się wypowiedzieć –  w dowolnej sprawie i na dowolny temat. Krąg cieszy się niesłabnącym powodzeniem.

Dowodem na wagę, jaką miasto Lizbona przypisuje przeciwdziałaniu bezdomności było zaproszenie uczestników konferencji do pałacu merowskiego na spotkanie z merem.


Na marginesie konferencji i wizyt studyjnych rozpoczęły się już pierwsze dyskusje nad kształtem podręczników mających być produktem projektu „Dignity and Well-being”.